Troć jeziorowa (Salmo trutta lacustris) - Budowa zewnętrzna: Wydłużone, bocznie nieco spłaszczone ciało, wyższe u ryb starszych niż u młodszych. Między płetwą grzbietową a ogonową występuje płetwa tłuszczowa. Łuski drobne; 110-120 wzdłuż linii bocznej, 14-19 (najczęściej 16) pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną (łącznie z leżącymi na niej łuskami). Głowa o tępo ściętym pysku, z szeroko wyciętym otworem gębowym sięgającym tylnej krawędzi oka. Górne i dolne wyrostki filtracyjne pierwszego łuku skrzelowego guzkowate, wyrostki środkowe pałeczkowate. Płytka lemiesza z 4-6 zębami. Na jego trzonie z przodu najczęściej pojedynczy, z tyłu zaś podwójny rząd prostych zębów. Ubarwienie bardzo zmienne, zależnie od zasiedlanego zbiornika wodnego. Boki usiane różnej wielkości nieregularnymi czarnymi plamami. Między nimi występują - zwłaszcza u młodych ryb - kropki i pierścienie w kolorze od brązowego do czerwonawego. Długość od 40 do 80 cm, maksymalnie do 140 cm.
Występowanie: Duże, głębokie, dobrze natlenione jeziora od północnej Rosji, Skandynawii, Islandii, Wysp Brytyjskich, przez Europę Środkową do regionu Alp i Jugosławii.
Tryb życia: Ryba wędrowna z licznej grupy ryb rodzaju Salmo, wstępująca na tarło z jeziora do jego dopływów (czasami ryby wycierają się w samym jeziorze). Pora tarła od października do grudnia. Duża ikra o średnicy 5-5,5 mm (na kilogram ciężaru ciała samicy przypada 1000-2000 sztuk jaj) składana jest do dużych dołków (gniazd) i przykrywana żwirem. Młode ryby spływają z rzeki do jeziora po upływie 1-2 lat.
Odżywianie: Drobne zwierzęta, w wieku starszym - ryby.
|